مری‌گرند (merry-go-round) شهربازی قهرمانان همون وسیله جذابی‌ئه که بچه‌های کوچیک براش پرپر می‌زنن. یه پلتفرم گرد که روش اسب‌های چوبی قرار داره و دور خودش می‌چرخه، گاهی این اسب‌ها بالا و پایین می‌شن تا حس سواری رو برای بچه‌ها طبیعی‌تر کنن. مری‌گرند اسمی‌ئه که بچه‌ها روش گذاشتن، مثل تاب‌تاب عباسی (که در اصل تاب‌تاب همبازی‌ئه) که روی تاب می‌ذارن. اسم اصلیش کاروسل (در زبان انگلیسی) هست که در زبان فرانسوی و ایتالیایی هم مشابه همین اسم رو داره.

طرح صندلی‌های این وسیله معمولا طرح اسبه اما گاهی اوقات صندلی‌هاش رو به شکل سایر حیوانات مثل گوره‌خر، ببر و یا حیوانات افسانه‌ای مثل اژدها و تک‌شاخ‌ و یا حتی اشکال غیرجاندار مثل ماشین و هواپیما می‌سازن.

کاروسل ، سنت سوارکارها

کاروسل از یک سنت مبارزه‌ای قدیمی خاورمیانه گرفته شده که در دوره جنگ‌های صلیبی به اروپا هم سرایت کرد. شوالیه‌ها و سوارکارها روی یک مسیر دایره‌ای چهارنعل می‌تازیدن در حالی که یک توپ رو به همدیگه پاس می‌دادن. این ورزش مهارت فردی و مهارت سوارکاری بالایی لازم داشت.

کلمه کاروسل از زبان ایتالیایی و اسپانیایی گرفته شده که به معنی مبارزه کوچکه. در واقع قبل از این‌که کاروسل تبدیل به ورزش و تفریح بشه یه نوع تمرین آماده‌سازی برای جنگ بوده که سوارکارهای عرب و ترک در قرن ۱۲ میلادی انجامش می‌دادن. بنابراین مری‌گرندی که امروز بچه‌ها سوارش می‌شن یه‌جور تمرین سوارکاری و مبارزه‌س!

رفته‌رفته بعد از گذر ۵ قرن و در سده ۱۷۰۰، توپ از این بازی حذف شد و به‌جاش سوارکارها باید حلقه‌های کوچیکی که از ستون‌های بالای سرشون آویزون بود رو با نیزه مینداختن. میدان‌ موانع اسب‌سواری جای دوئل‌ سوارکارها رو گرفت و کاروسل در ایتالیا و فرانسه رواج زیادی پیدا کرد. این بازی توسط افراد زیادی انجام می‌شد و چیزی نگذشت که کاروسل‌های مخصوص بازی بچه‌ها در سراسر اروپا پراکنده شدند. باور تاریخی اینه که اولین کاروسل با اسب‌های چوبی در فرانسه راه‌اندازی شده.

قرن ۱۷ گذشت و اوایل قرن ۱۸ بود که کاروسل‌های زیادی در نمایشگاه‌ها و گردهمایی‌های مختلف در اروپای مرکزی و بریتانیا ساخته می‌شدند. واضحه که شکل اولیه این دستگاه‌ها و مکانیزم حرکت‌شون مثل مری‌گرندهای امروزی نبود. حیوانات چوبی با زنجیر از دستگاه آویزون بودن و نیروی دستگاه از کارگران یا حیواناتی که در یک مسیر دایره‌ای حرکت می‌کردن تامین می‌شد.

مری‌گرند وسیله تفریحی کودکان بود اما این باعث نمی‌شد نسخه‌هایی برای بزرگسالان وجود نداشته باشه. در واقع اولین مری‌گرند مشابه نوع مدرن امروزی، توسط یه فرد انگلیسی برای بزرگسالان طراحی شده بود. این آقا که جان ژوزف مرلین (John Joseph Merlin) نام داشت، در سال ۱۸۰۳ صاحب موزه‌ای مکانیکی‌ در شهر لندن بود که نجیب‌زادگان و اشراف انگلیس شب‌های زمستونی‌شون رو اون‌جا دور هم می‌گذروندن. آقای مرلین مری‌گرندی طراحی کرد که از صندلی‌های طرح اسب برخوردار بود و به محض روشن شدن و چرخیدن، یک ارکستر کامل رو پخش می‌کرد. هر اسب این وسیله قابلیت حرکت عمودی خودشو داشت تا سواری رو طبیعی‌تر جلوه بده. آقای مرلین حق طرح این کاروسل رو به نام خودش ثبت نکرد و مهندسان بعد از اون اجازه پیدا کردن تا مری‌گرندهای زیادی با الهام از دستگاه آقای مرلین بسازن.

شهرت کاروسل

اواسط قرن ۱۹ در انگلستان بود که کاروسل به اوج شهرت خودش رسید و در هر شهربازی یه‌دونه می‌تونستی پیدا کنی. البته تا اون زمان مری‌گرند همچنان توسط اپراتور یا الاغش (!) کار می‌کرد. کاروسل پیشرفت‌شو مدیون آقای توماس بردشو (Thomas Bradshaw) هست که اولین مدل مجهز به موتور بخار رو در سال ۱۸۶۱ طراحی کرد و توی نمایشگاه آیلشام (Aylsham، منطقه‌ای در انگلستان) به منظر عموم گذاشت.

دنیای زیبای کاروسل کودکان

کاروسل دریچه‌ای به دنیای رنگارنگ کودکانه‌ست. دریچه‌ای که به اسب‌ها اجازه ورود به سرزمین‌های خیالی رو می‌ده و بچه‌ها رو به جاهای مختلف می‌بره. دختر خانم‌ها رو به دشت‌های سرسبز و پر از گل می‌بره، آقا پسرا رو به مسابقه‌های اسب‌دوانی. کودک خوشگلتون رو به مری‌گرند شهربازی قهرمانان ببرین، به شما قول می‌دیم با دیدنش از شادی هورا بکشن و حتی بعد از برگشتن به خونه تا چندین روز راجع بهش با ذوق صحبت کنن.

بچه‌ها عاشق سواری این وسیله هستن، لحظه دیدنش می‌تونین برق شادی رو تو چشماشون ببینین.