توی یک مقاله نوشته بود تاب وسیله‌ی بازی محبوب کودکان است. به نظرم کاملا درسته اما تمام حقیقت نیست، چون وسیله بازی محبوب بزرگسالان هم هست، کافیه به اندازه کافی بزرگ و هیجان‌انگیز باشه مثل تاب بزرگ شهربازی قهرمانان. حتی برای نوزادان هم تاب مخصوص هست، احساس می‌کنم درستش اینه که بگیم تاب وسیله بازی محبوب تمام سنین‌‌ئه، تازه انواع مختلفی هم داره:
تاب طنابی
طبیعت‌گردا؛ آدمایی که هر جمعه باروبندیل رو می‌بندن و به دامن طبیعت می‌رن. توی صندوق عقب‌شون همه‌جور وسایل پیدا می‌شه از جمله طناب، حالا کاری به بقیه چیزایی که پیدا می‌شه نداریم!
از این طناب استفاده های زیادی می‌شه که یکیش همون تاب طنابی ساده خودمونه. این مدل رو معمولا جایی سرهم می‌کنن که انتهای مسیر حرکتش برکه آب یا چیزی شبیه اون باشه که شخص تاب‌سوار طناب رو رها کنه و داخل آب بیفته؛ به غیر از این، کاربرد خاص دیگه‌ای نداره و حتی برای تاب‌سواری معمولی هم مناسب نیست چون نشیمنش اصلا راحت نیست (نشستن روی طناب کار راحتی نیست!).
تاب تایری
چند درجه پیشرفته‌تر از تاب طنابی، یا به گفته نسل جدید، ورژن بعدیش، می‌شه تاب تایری که فرق این مدل با نوع طنابی اینه که انتهای طناب یه تایر اتومبیل وصل می‌کنن که نشیمنگاه تاب‌سوار راحت باشه، گاهی هم به جای طناب از زنجیر استفاده می‌شه. این مدل هم می‌تونه آخرش برکه باشه که بپری تو آب، هم برکه نباشه و برگردی.
از لحاظ راحتی مشخصه که خیلی بهتر از طنابی ساده‌س. تازه اگه تایرش به اندازه کافی بزرگ باشه دوسه تا بچه توش جا می‌شه. می‌تونین قسمت داخلی تایر رو با پتو یا بالش پر کنین که اینطوری دیگه اوج راحتی‌ئه ولی یه بدی داره؛ معمولا تو این حالت سرش دعوا می‌شه.
ننی
در یک کلام بهترین! توی ایران این یکی از نوع طنابی و تایری بیشتر طرفدار داره چون سواریش خیلی راحته. در واقع می‌تونم بگم ننی راحت‌ترین تاب دنیاست چون فقط این مدله که قابلیت خوابیدن داره.
نحوه ساختش به این صورته که سر طناب رو به یه درخت می‌بندین و از درخت مقابل رد می‌کنین و دوباره به نقطه شروع وصلش می‌کنین، بعد بین دو بند طناب یک عدد پتو می‌پیچین به‌طوری که یه نفر بتونه اون وسط دراز بکشه.
تفاوت ننی با بقیه تاب‌ها اینه که به‌جای جلو و عقب رفتن، به‌صورت چپ و راست حرکت می‌کنه. این مدل خیلی خطرناکه، نه این‌که خودش خطرناک باشه، به‌خاطر دعواهایی که سرش اتفاق می‌افته که گاهی اوقات باعث قطع روابط فامیلی شده!
تاب نیمکتی
بیشتر برای استفاده بزرگسالانه. یه نیمکت که دو طرفش با زنجیر به یک پایه فلزی متصله و به‌خاطر طول کم زنجیر، بازه رفت‌وبرگشت خیلی کوتاهی داره. قدش اندازه یه آدم ایستاده‌س و کوچیک و جمع‌وجوره. این مدل هم مثل ننی برای ریلکس کردن استفاده می‌شه تا برای هیجان و تفریح.
معمولا این مدل رو توی ویلاهای شخصی می‌بینین، یا تو فیلمای هالیوودی توی سکانسی که دو عاشق (معمولا مسن) روش نشستن و خاطرات عشق‌شون رو مرور می‌کنن؛ اگه احیانا با دیدن تصویر تاب نیمکتی، توی ذهنتون کهولت سن تداعی می‌شه به‌خاطر همینه.
کیکینگ
کیکینگ بیشتر از این که برای تفریح عمومی باشه یه نوع ورزشه که توی کشور استونی رواج داره. نوعی تاب بلند که به‌جای زنجیر یا طناب، میله فولادی داره و نشیمن هم نداره، به این معنی که انتهای دو میله با یک تخته ساده که فقط برای ایستادن مناسبه به هم وصل می‌شه. شخص تاب‌سوار روش وایمیسته و سعی می‌کنه ۳۶۰ درجه بچرخه.
تاب پارک
همین تاب‌های معمولی خودمون که از قدیم تو پارک‌های کوچیک و بزرگ پیدا می‌شه و همه‌مون سوارش شدیم.
تاب بزرگسالان
ترکیب نوستالژی و آدرنالین رو می‌شه توی این مدل تجربه کرد. از همه مدل‌های قبلی بهتره. تاب بزرگسالان شهربازی قهرمانان استفاده می‌شه و موقع سواریش حس پرواز بهتون دست می‌ده.
به‌نظرم تکنولوژی به هر جا که وارد شده هم جذابیت رو بالا برده، هم امنیت رو. واسه همینه که امروزه مردم زیادی به شهربازی‌ها میان و سوارش می‌شن. یکی از مزیت‌هاش اینه که برای همه سنین مناسبه. به عبارت دیگه، هم اون‌قدر هیجان داره که جوون‌ترها رو راضی کنه، هم اون‌قدر امنیت داره که پدرها و مادرها رو راضی کنه و هم اون‌قدر نرمی داره که افراد مسن به راحتی سوارش بشن.
اینو حتما امتحان کنین، توی شهربازی قهرمانان یه‌دونه بزرگش هست!
بازی های مشابه
